Electric Eye is een psychedelische rockband uit het Noorse Bergen. Normaal gesproken is dat goed voor een heel beperkte doelgroep, maar het feit dat ze op Eurosonic, Down The Rabbit Hole, De Zwarte Cross én Incubate hebben gestaan doet anders vermoeden.
Hun derde album Poisonous Tree bevestigt dat vermoeden. Opener Sometimes You Got To Jump To Lift Your Feet is weliswaar stevig psychedelisch met wat drone-elementen, het daaropvolgende Invisible Prison heeft heel veel overeenkomsten met de electropop-noir van Barry Adamson (ex Nick Cave & The Bad Seeds), vermengd met sitarklanken(!). Het blijkt in weerwil van de titel een verrassend catchy, vrolijkstemmend nummer.
Afwisseling blijft het recept op From The Poisonous Tree. Instrumentaal (Rock på Norska, met zeven en een halve minuut de langste track), met of zonder vrouwelijke achtergrondzang, met of zonder sitar, meer of minder elektronica, het kan allemaal. De enige overeenkomst bij alle tracks is een degelijke groove.
Een mooi voorbeeld is Serenity. Je zou het een trage, zompige track kunnen noemen, ware het niet dat er heel veel percussieve details inzitten die het weer de andere kant op trekken. Zo speelt Electric Eye steeds met je verwachtingen. Aan het einde wordt je daarom nog eens op het verkeerde been gezet met Meditasjonen, dat als een soundscape begint en pas naar het einde iets van een song wordt.
Ik noemde eerdere Barry Adamson als associatie, maar de meest opvallende overeenkomst moet dichter bij huis gezocht worden. In veel opzichten zijn ze het psychedelische broertje van Major Parkinson, niet alleen hun landgenoten, maar zelfs stadgenoten.
Electric Eye slaagt erin de inherent ouderwetse klanken van psychedelica te vermengen met moderne electropopklanken en pakt en passant nog wat andere genres mee. Het levert lekker freaky muziek op die het liedje niet uit het oog verliest.
Electric Eye website
Electric Eye – From The Poisonous Tree
173