Gitaarband Love Supreme uit Amsterdam heeft dan wel een über-cheesy groepsnaam, dat maken ze meer dan goed met hun muziek. Daarvoor vinden ze inspiratie bij Superchunk, Replacements en Lemonheads. Van punk tot indierock en in dezelfde tijdsgeest als pakweg de Raggende Manne, Claw Boys Claw en Daryll-Ann. Er wordt als een riff of een akkoord gejat, maar niet zo dat het opvalt.
Op hun tweede album Tuesday (omdat ze elke dinsdag repeteren) klinken deze landgenoten snel, smerig en scherp, zoals we dat in de jaren ’80 en ’90 zo leuk vonden. De hoogtepunten zijn voor mij Felix Leiter en ook wel She Said To Me. De lyrics lijken ondergeschikt aan de muziek, maar wie de moeite neemt om die te volgen, hoort dat die best wel ergens over gaan. Love Supreme is misschien niet de band van de grote boodschappen die moeten verkondigd worden, maar de grote en kleine ergernissen en gebeurtenissen zijn wel herkenbaar. De band toont enige progressie ten opzichte van Poetry For The Youth, maar nu ook weer niet zo hard dat de albums tegen elkaar afsteken.
Het album wordt opgedragen aan Harry Ligter, de wielrenner en vader van bandlid Jeroen, en aan Frits Veerman, die de foto nam en die de eerste klokkenluider was van Nederland. In de outro van de slome slottrack Love Supreme zit een passend gedicht van Lucas Hirsch.
Fantastisch album. Wat een geluid. Nu al op bandcamp, straks ook op wit vinyl (in een heel beperkte oplage).
https://lovesupremeams.bandcamp.com/album/tuesday
Love Supreme – Tuesday
181