Rambomesser. Briljante bandnaam, right? Lekker krachtig. Snijdt die naam ook hout? Zeker wel, power heeft dit album wel. Bonuspunten deel ik ook uit voor de naam van het album, Krawall Am Kiosk doet me denken aan Skandal Im Sperbezirk, de heerlijke klassieker van the Spider Murhpy Gang. Op deze plaat krijgen we een aantal nieuwe nummers te horen en een aantal nummers uit 2017. De band was eerder actief als Acrid Groove en speelde met o.a. H-Blockx, Son Goku feat. Thomas D. en Megaherz.
Om met de deur in huis te vallen, de zwakke kant van dit album is de productie. Hij is vrij dof, wat het luisterplezier niet goede komt. Kan dit bij een death metal of black metal project nog enige charme hebben, bij een thrash georiënteerde sound helaas niet. De drums klinken vrij krachteloos, terwijl ze toch nogal de aandacht opeisen in de mix. De riffs zijn aardig genoeg en de combinatie met de semi-gerapte vocals werkt zeker wel. Als we het riff-werk wat nader onder loep nemen, horen we toch zeker wel wat klassieke Metallica invloeden terug, vooral op Metal Battle. Als je dan toch een thrash voorbeeld moet hebben, waarom niet de grootste, right? Niet alleen Metallica hoor ik terug. Mache Liebe Lang heeft een origineel introotje wat meer als alternative rock klinkt, bijna richting Pixies. Vervolgens gaat het echter al snel richting Testament-achtige thrash.
Mocht je nu denken dat dit een echte thrash plaat is heb ik je op het verkeerde been gezet. Dit is namelijk een crossover plaat. Denk aan Faith No More, vooral door de combinatie van thrashy riffs en raps. Een sterk voorbeeld van die invloed is terug te horen op Lieben Leben Leiden.
Een extra handicap voor de band is iets wat ik ze niet mag aanrekenen en puur gebaseerd is op mijn persoonlijke smaak. Ik ben gewoon niet zo dol op Duitstalige metal. Als je daar verder geen issues mee hebt en je kunt wennen aan de productie is dit geen onaardige plaat.