Ken je die concerten waarbij niemand komt opdraven bij het voorprogramma? Waar de openende bands het publiek moeten smeken om dichterbij te komen of om te moshen? Nou, zo’n avond is dit absoluut niet! Het is al meteen druk in Dynamo en ik tref daar de interessante combinatie van de jonge deathcore liefhebbers die komen kijken waar hun favoriete bands (als een Carnifex of Whitechapel) de mosterd vandaan hebben gehaald en de oudere death metal fans. Bij de merchandise is het ook belachelijk druk, dus de heren zullen goede zaken hebben gedaan, net als de bar boven waar het volk in de rij staat om een pilsje te bemachtigen.
De eerste band van vanavond is Vulvodynia uit Zuid-Afrika. Deze band heeft de smerigste sound van alle bands vanavond, niet verbazingwekkend als je bedenkt dat ze hun naam danken aan een vaginale ziekte. Ze hebben het publiek al gelijk mee en de logge death metal is goed voor heel wat gebalde vuisten en schuddende hoofden. Het geluid klinkt prima en de vocals verzuipen niet in het gitaargeweld. Frontman Duncan laat pig squeals horen waar de Drie Biggetjes van onder de indruk zouden zijn en de tent wordt dan ook zowat omver geblazen.
Archspire uit Vancouver, Canada speelt vrij technische death metal met staccato vocals van Oli Peters. Helaas is het geluid hier wat minder lekker, jammer bij een dergelijk technisch ingestelde band. Ik moet zeggen dat ik qua setlist wel op mijn wenken wordt bediend, want mijn favoriete nummer Involuntary Doppelganger komt lekker vroeg voorbij. De pit zie ik van een afstand intussen lomper en lomper worden, een reden voor mij om een wat rustigere plek te kiezen bij de bar zodat ik me kan concentreren op de muziek in plaats van het afwenden van spin-kicks en andere kung-fu bewegingen.
Malevolence heeft wellicht het meest toegankelijke geluid deze avond. De metalcore van deze Engelse band is het meest gelinkt aan de meer traditionele hardware zowel in geluid als kleding en moshpit. Hier gaat de pit dan ook volkomen los, het lijken wel de stierenrennen in Pamplona waar je moet opletten niet platgewalst te worden door een aantal hoeven. Waarom de frontman het publiek vraagt “to move” is me een raadsel. Waarschijnlijk een automatisme, want de zaak is behoorlijk in beweging. Lomp, snel en met veel beatdown raast de band door hun setlist en verlaten links en recht wat heren na een trap in de zij en met een bloedneus de pit.
Despised Icon is natuurlijk de band waar het allemaal begon voor veel van de bands in het voorprogramma. Meer dan tien jaar geleden combineerden zij hardcore met deathmetal en werd het genre deathcore geboren. Zelf willen ze niet zo genoemd worden, maar het is een feit dat hun zware sound en met death metal geinjecteerde hardcore aan de wieg stond van de huidige deathcore bands. 
Het gebruik van twee vocalisten blijft een uniek gegeven en de heren Steven en Alex doen ook niet voor elkaar onder als het gaat om de explosiviteit van hun vocalen. Ik hoor onder anderen In The Arms of Perdition met de bijbehorden indrukwekkende blastbeats en Beast waarin we weer eens horen waar de pig squeals vandaan komen. Een ouder nummer als Retina gaat er bij het publiek uiteraard helemaal in als koek. Al met al zullen de fans niet teleurgesteld zijn van de energieke set, hoewel het geluid hier ook de kwaliteit niet haalt van Vulvodynia.
Al met al een aantal aardige optredens die helaas door een aantal bezoekers wat overschaduwt zullen worden door blauwe plekken en voor de lui bij de bar wellicht door een kater.
Vulvodynia + Archspire + Malevolence + Despised Icon – Dynamo (Eindhoven) 24/02/2018
223
vorig bericht