Home » Angelus Apatrida – Aftermath

Angelus Apatrida – Aftermath

door Maurice van der Zalm
433 views 3 minuten leestijd

Één van de gezelligste optredens van het afgelopen jaar was toch wel het optreden van Angelus Apatrida die vanuit het thuisland de Spaanse thrashfurie optimaal op het publiek uitstortte wat uiteindelijk resulteerde in een energieke show waarbij menig thrashliefhebber al stagedivend het podium afvloog.

Afgelopen week bracht de band het album Aftermath uit met daarop tien nieuwe composities. Tien nieuwe composities die in alles thrashmetal ademen op de een of andere manier. In Scavenger en Cold laat de band horen dat zij inderdaad weten hoe sterke thrashmetal klinkt. Het tempo ligt goed hoog en de composities kennen een goede opbouw. Waarin Angelus Apatrida goed in is, is het feit dat zij subtiele wendingen heel mooi verwerken in de thrashmetalbasis. Daarbij is het stemgeluid van Guillermo Izquierdo prettig en veelzijdig wat ervoor zorgt dat hij ook in de melodieuze stukken/refreinen goed tot zijn recht komt. In Cold zetten ze het gaspedaal geregeld even flink open om alles met een x-factor te versnellen.

Voor het album wist de band een aantal gastmuzikanten te strikken voor een bijdrage. In Snob hoor je niemand minder dan Jamey Jasta. Qua stijl heeft de band wat hardcoreinvloeden verwerkt in de basis hoewel vergelijkingen met het oude geluid van Anthrax zeker ook genoemd kunnen worden. In Fire Eyes brult Pablo Garcia een deuntje mee. Het tempo ligt hoog maar zoals eerder gezegd schuwt Angelus Apatrida het niet om een geheel andere kant op te gaan spelen. Een innemend stuk muziek breekt de compositie maar niet op een vervelende manier. Daarbij zorgt het er ook voor dat het allemaal aardig toegankelijk is. Op het eind van het album doet de Spaanse rap-artiestSho-Hai een duit in het zakje. Het geeft het geheel een lekker crossovertintje. Vultures And Butterflies sluit het album af op een manier die goed past bij Todd La Torre. Het is duidelijk rock met een thrashaccent of andersom.

Angelus Apatrida biedt met de gastbijdragen een leuke twist aan de eigen muziek, maar de band staat zelf natuurlijk ook zijn mannetje. Rats is rappe thrashmetal dat linkt naar het geluid van Megadeth. In To Whom It May Concern verbazen ze vriend en vijand een beetje. Het begint allemaal heel rustig en deze sfeer laat de band later terugkomen. Met bijna negen minuten op de teller is het ook een lange compositie, zeker in het thrashgenre. In de gehele compositie wordt er dan ook aardig gespeeld met tempo en ritme. Drummer Victor Valera mag zich aardig uitleven en krijgt bijval van bassist José J. Izquierdo terwijl David G. Alvarez en Guillermo het geheel met onuitwisbare riffs omlijsten. Dan denk je misschien dat ze even gas terugnemen, maar het tempo ligt in Gernika en I Am Hatred onvermoeibaar hoog.

Aftermath is een heerlijke thrashplaat waarin Angelus Apatrida laat horen dat ze donders goed weten hoe je een goede thrashcompositie opbouwd. Naar mijn idee heeft de band al jaren geleden bewezen dat ze uitstekende thrashmetal spelen en zijn ergens toch erg ondergewaardeerd. Ik hoop van harte dat Aftermath daar nu verandering aan gaat brengen.

Kijk ook eens naar

Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?
-
00:00
00:00
Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00