Het album Weltschmerz van Fish kan en mag gezien worden als het laatste studio-album van deze boomlange en sympathieke Schotse zanger die vooral bekend werd als voorman en zanger van Marillion. Na zijn vertrek uit de band, waarover je kunt lezen in het interview dat ik vorig jaar had met hem, bracht hij nog elf solo-albums uit.
Zijn laatste album Weltschmerz was niet alleen een afsluiting van zijn carrière maar bracht ons ook in een inkijkje in de laatste jaren van zijn leven die gepaard gingen met emotionele problemen mede als gevolg van het overlijden van zijn vader in 2016. Het afgelopen jaar bleken corona en brexit het Fish onmogelijk te maken om zijn muziek verder te promoten op een fatsoenlijke manier. De nieuwe regelgeving rond de brexit en de onzekerheid en verschillende beperkingen door corona hebben ervoor gezorgd dat Fish min of meer aan huis gekluisterd was en zijn fans in Europa heel moeilijk kon en kan bereiken.
De tijd die hem nu gegeven werd, besloot hij een positieve wending te geven. Hij verzorgt zijn moeder die nu bij hem woont, tuiniert veel (zijn grote passie en een manier om zijn hoofd rust te geven), hij lanceerde zijn eigen facebook livestream ‘Fish On Friday’ en begon met het uitpluizen van zijn solo-catalogus. Toevalligerwijs ontmoette hij iemand van M&E tijdens het Ayreonoptreden in 013 wat er uiteindelijk in resulteerde dat M&E de fysieke distributie in Europa regelt en zo de brexit min of meer kan omzeilen.
Het eerste product dat eruit voortgekomen is, is het live-album The Last Straw Live In Glasgow 2018. Een album met daarop het integrale concert dat hij gaf in O2 in Glasgow op 13 december 2018. De 16 composities die uitgevoerd zijn omvatten een dwarsdoorsnede van zijn omvangrijke carrière. Het concert begint met Slainte Mhath waarin het intro alle muzikanten de gelegenheid werd gegeven om zich op het podium te begeven. Daarbij geeft het begin met de piano en gitaar meteen de vibe die het optreden verdient. En hoewel het voor Fish een uitdaging was om meteen bij de opening een compositie te kiezen met de hoge noten (die in de loop van de jaren moeilijk te bereiken zijn), blijkt dit uitzonderlijk goed te werken en hoor je een zanger die in topvorm is. Het optreden vervolgt met Man With A Stick dat op de EP A Parley With Angels en Weltschmerz te vinden is. Je vindt hier ook Little Man What Now, C Song en Waverley Steps. Composities die in het korte bestaan al menig liefhebber heeft doen watertanden. Waverley Steps is met 14 minuten ook kleine compositie, maar neemt je in beslag van begin tot eind waarbij het gitaarspel van Robin Boult uitmuntend te noemen is.
De titel The Last Straw impliceert daarbij natuurlijk dat het album Clutching At Straws uit 1987 prominent aanwezig is. De volgorde is echter anders neergezet. White Russian bleek een moeilijke compositie om in te passen. Er werd muzikaal sterk aan gesleuteld en staat halverwege het optreden als een huis. Het is opmerkelijk hoe deze compositie tekstueel nog altijd zeer up-to-date is. Een thema dat Fish later in Rose Of Damascus nogmaals toe gebruiken.
Met Clutching At Straws en Tux On nadert het einde dat natuurlijk door Incommunicado in stijl wordt afgesloten. Nog eenmaal gaat de vlam in de pan en krijgt het optreden de verdiende afsluiter.
Vijf kwartier lang is het genieten van de zang van Fish en de muziek waarmee hij menig liefhebber al jaren weet te verblijden. Bassist Steve Vantsis, drummer Gavin Griffiths, gitarist Robin Boult en zangeres Doris Brendel zorgen voor de stabiele muzikale basis waaruit Fish kan schitteren.
The Last Straw is het eerste product dat beschikbaar is. In de komende maanden zullen er nog diverse live-registraties en of remasterde albums verschijnen. En wellicht is het nog mogelijk om Fish in 2023 live te aanschouwen als we weer ‘vrij’ zijn.
De albums zijn verkrijgbaar via
fishmusic.scot and fishmusic.eu
Fish – The Last Straw
424
vorig bericht