In een bloedrode envelop verschijnt op 17 november de mixtape van jazz drummer Makaya McCraven genaamd Highly Rare. Geen nood, het album is ook digitaal en op vinyl te krijgen. In dezelfde rode kleur. De vraag is eigenlijk is het het waard om een taperecorder aan te schaffen voor dit album. Het antwoord daarop is JA. In caps lock. Gewoon doen, even marktplaatsen, googlen, langs de lokale platenzaak want dit album moet geluisterd worden op vinyl of op een tape-recorder.
Vorig jaar opgenomen in Danny’s Tavern in Chicago, spelen drummer Makaya McCraven, bassist Junius Paul, saxofonist Nick Mazzarella, hoorn- en diddley bow speler Ben Lamar Gay, achtergrondzangeres Gira Dahnee en DJ LeFtO een set improvisatie jazz waar je ‘UUUUU!’ tegen zegt. De live set is onderverdeeld in acht nummers die allen één ding gemeen hebben: de geweldige drumkunsten van McCraven. Een nummer als The Locator die in een geweldige drumsolo eindigt, of R F J III laten een groove horen die je alleen hoort in improvisatie jazz. Het is fascinerend hoe de bas en de saxofoon zich als twee slangen om het ritme kronkelen, zich er voorzichtig in vast bijten en het uiteindelijk uit elkaar scheuren. Venus Rising begint heel kalm maar heeft een dreigende ondertoon door de percussie, alsof er ergens tijdbom tikt. De dreiging uit zich in een kakofonie waarbij ieder instrument strijdt voor de beste plek en geen van allen wint; Het is de strijd die dat nummer zo mooi maakt. Het beste nummer is Left Fields. Het begint met een struikelend ritme wat steeds soepeler klinkt als de bas en diddley bow (een éénsnarig blues instrument met een Midden Oosterse klank) elkaar steeds beter vinden. De rituele zang en de hoorn die er later bij komen laten het Midden-Oosten helemaal tot leven komen. Rond het einde van de 4e minuut wordt het tempo naar dansniveau gegooid en zie ik gesluierde buikdanseressen, moskeeën en minaretten. Het gehele nummer is een kippenvelmoment, want iedere muzikant doet wat er moet gebeuren om dit nummer naar een nog hoger level te brengen, puur door minuscule veranderingen in tempo, toon, melodie of ritme. Het is een magisch moment dat gelukkig op tape is vastgelegd, maar waar je eigenlijk bij had moeten zijn.
Conclusie: Makaya McCraven dropt met Highly Rare een mixtape die symbool staat voor de live improvisatie jazz scene van 2017. De sfeer van die nacht in november 2016 is heel mooi behouden doordat de geluidskwaliteit niet teveel is opgepoetst. Dat is ook niet nodig want muzikaliteit hoor je sowieso ongeacht de geluidskwaliteit. Waarom deze jongemannen nog niet zijn doorgebroken tot het niveau Kamasi Washington of Thundercat is mij een raadsel.
Op een schaal van 1 tot 10:
9.5
PS: Makaya en zijn band treden op 27 oktober op in het Bimhuis in Amsterdam en op 5 november in Paard van Troje Den Haag!
https://soundcloud.com/intlanthem/above-beyond
Makaya McCraven – Highly Rare (mixtape)
290
vorig bericht