The Old Dead Tree – The End

Twintig jaar na het tragische verlies van drummer Frédéric Guillemot komt de EP The End eindelijk beschikbaar voor de liefhebbers van gothic metal.
In 1997 wordt de band opgericht door zanger/gitarist Manuel Munoz en gitarist Nicolas Chevrollier. Zij brachten extreme metal in combinatie met donkere pop-rock. Hierbij trok de band vooral de aandacht door de vocalen vlekkeloos van het ene genre in het andere te laten overlopen. De band breidt zich uit en drummer  Frédéric Guillemot en bassist Vincent Danhier maken het viertal compleet.
De band brengt de demo The End uit en zowel fans als muziekpers zijn laaiend enthousiast. Helaas voor de band pleegt Guillemot een paar maanden na het uitbrengen van de demo zelfmoord. De band laat de demo voor wat het is en stort zich vol overgave op het donkere conceptalbum The Nameless Disease om het verlies te verwerken en om het rouwproces in gang te zetten.
Nu is er dan toch besloten om de EP uit te brengen en wat inderdaad opvalt is het gemak waarmee Munoz schakelt met zijn stem. Van een rauwe grunt in Sorry tot een bijna popzangstem in Someone Should Know (The Truth), hij doet beide. Sorry is een nummer dat zich langzaam opbouwt vanaf een rustige start tot een stevige ballad. In Someone Should Know klinken de gitaren al steviger en zijn de drumslagen harder.
Kids is weer een ander soort nummer, de band weet goed hoe er variatie in nummers gebracht moet worden. Ook Raise en het laatste nummer The End Again bestaan uit rustige stukken afgewisseld met stevig rockwerk. Het is eigenlijk jammer dat deze nummers zo lang opgeborgen zijn geweest, ze zijn zeker niet gedateerd. Dit zijn vijf nummers die ervoor zorgen dat deze EP een ruime voldoende behaald en ik zou ook willen aanraden om dit album te gaan luisteren. Her is ruim twintig minuten genieten.