Is The Very End dé (nieuwe) thrashmetalband uit Duitsland. Volgens Angela Grossow van Arch Enemy kunnen we niet voorbij The Very End als het gaat om goede thrashmetal. De derde cd, die eind november zal uitkomen, van de Duitse band uit het Ruhrgebied ademt thrash in alle vormen en schurkend aan alle grenzen van het genre. Getuige de eerste twee nummers Splinters en Iron Sky zijn het nummers met een Metallicageluid dat ik van Metallica helaas in geen tijden heb mogen horen. Splinters kent daarnaast een lekker meezinggehalte waar menig publiek de longen op uit het lijf kan gaan schreeuwen. Ook met Infidel stomen ze door binnen het genre, maar zoeken zeker een groove die binnen een goede portie hardrock ook niet zou misstaan. Dat het allemaal ook zwaarder, harder en sneller kan blijkt in de nummers The Black Fix, Dreadnought en Sixes And Nines. Zanger Björn Goosses laat zeker in deze nummers over een geweldige strot te beschikken waar clean vocals en grunts moeiteloos na elkaar tevoorschijn komen. Daarbij wordt de grunt in het laatste gedeelte van The Black Fix goed ondersteund door het gitaarwerk van René Bodanski en Alex Bartkowski. Als je dan denkt alles te hebben gehad komt het ultrasnelle The Last Mile voorbij. Kenmerkend in dit nummer is echter dat binnen die sneltrein een prachtige melodie mag bestaan dat uitmondt in een bijna acapella-intermezzo. Met To Feed On Hope en Gravity zoeken ze meer de hardrockkant op en krijgt ook de zang een andere betekenis binnen de composities. Alles blijft echter wel staan binnen de solide omheining van de band. Bijna episch tenslotte is het nummer Maelstrom Calling. Het gitaar- en drumgeluid krijgen binnen het nummer voldoende ruimte om te excelleren en zodoende vormt het op de helft van de cd voor een adempauze, die niet nodig is, maar wel heel prettig aanvoelt. Met nieuwkomers Alex Bartkowski en Daniel Zeman (drums) is The Very End vitaal als nooit tevoren en leveren ze met Turn Off The World een stevig werk af, dat, zeker in Duitsland, een nieuw hoofdstuk in de thrash kan inluiden. Voor liefhebbers van het oude Metallicageluid is dit het ultieme werk van het jaar 2012.
The Very End – Turn Off The World
door Maurice van der Zalm
392
vorig bericht
Madness – Oui Oui, Si Si, Ja Ja, Da Da
volgend bericht