Het nieuwe album van Voodoo Circle is een mooi en welkom begin van 2021. Het was al bekend dat zanger David Readman en drummer Markus Kullman weer op het honk waren gearriveerd en dat daarmee de originele line-up weer in ere hersteld was. Dat is op zich natuurlijk heel erg mooi. Ik ben namelijk dol op het stemgeluid van David Readman, maar de band doet zich toch wel te kort door nu in hallelujahstemming de loftrompet te laten horen. De laatste albums van Voodoo Circle liggen namelijk goed in het gehoor en zijn in de beste rocktraditie geschreven. Dat ik niet anders verwacht op Locked & Loaded is daarmee ook vanzelfsprekend. En ja, de band rond Alex Beyrodt flikt het gewoon weer, hoewel ik niet weet of het geluid op dit nieuwe album nu specifiek beter is dan al het voorgaande.
Flesh & Bone opent het album met een lekker tempo waarin drummer Markus Kullman meteen laat horen dat hij een compositie naar voren kan duwen. Daarin goed gesteund door bassist Mat Sinner. Gitarist Alex Beyrodt heeft daardoor vrij spel om zijn gitaarpartijen volop te laten excelleren. En zanger David Readman maakt het met zijn warme stemgeluid helemaal af. In Wasting Time komt zijn bluesy stemgeluid misschien nog beter tot zijn recht in de coupletten. Warm, ontspannen en kneedbaar laat hij zijn stembanden trillen. Hier is het ook zijn zang dat aanspreekt, want het refrein in Wasting Time is nogal ‘sullig’ en spreekt mij niet echt aan.
Alex Beyrodt heeft zichzelf wel wat uitdagingen gesteld op het nieuwe album. Door te experimenteren met verschillende gitaren heeft hij de juiste ‘snaar’ vaak weten te vinden. Hij gebruikt op het album voor het eerst een double-neck Gibson waardoor Magic Woman Chile een dubbel gezicht krijgt. Ergens ligt er heel veel diepte in deze compositie die daarnaast ook het rechtstreekse bluesykarakter van bijvoorbeeld Whitesnake in zich heeft.
Locked & Loaded verbindt de oude rock met de hedendaagse. Het pompende ritme is onvermoeibaar aanwezig en heeft een dikke groove in zich. De zang van David is bijna vertellend en ondertussen weet Alex met zijn gitaarspel de nodige accenten aan te tippen. (Pas trouwens op dat je het niet verwart met Locked And Loaded van Voodoo Moonshine die toevallig hun compositie ook een maand geleden op video zette)
Met Devil With An Angel Smile zoekt Voodoo Circle de meer rauwe kant van de rock and roll op. De gitaarriff is lekker rauw en ruw en een uitstekende kleibasis voor de rest van de compositie. Daarbij laten bassist Mat en drummer Markus zich zeker gelden in de tussenmomenten. En het is en blijft stabiele rock die centraal staat in de muziek van Voodoo Circle. Voodoo Circle rockt op een vertrouwde manier verder door in Straight From The Heart. Een heerlijke compositie waarin halverwege een pas op de plaats wordt gedaan op de manier zoals je ook kent van Still Of The Night van Whitesnake. David Readman bedient zich in dit rustieke moment van een paar forse uithalen die de muziek ondersteunen.
Behalve de wat meer bluesinvloeden heeft Voodoo Circle de vrijheid genomen om ook andere invloeden door te laten sijpelen. Zo lijkt in Devil’s Cross een stukje Heaven And Hell zomaar de compositie ingeslopen te zijn. Het wat zware riffgeluid doet daar zeker aan denken, aan de andere kant gebruikt de band hier ook weer een luchtig toetsenspel dat het contrast mooi neerzet. Qua refrein spreekt deze compositie lekker aan. Na deze wat mee zware compositie gaat het tempo weer mooi omhoog in Trouble In The Moonlight. Een recht-voor-zijn-raap-compositie die de essentie van rock and roll zowel muzikaal als tekstueel goed weergeeft.
Dat ligt anders bij This Song Is For You. Het is een regelrechte bluesballad waarin Alex alle ruimte krijgt voor zijn heerlijke gitaarspel. Gestaag houdt de ritmesectie het tempo vast terwijl hij zijn ‘verhaal’ vertolkt om vervolgens David de hoofdrol te gunnen. Hij weet hier de rauwe, gevoelige en bijna gekwelde teksten te declameren zoals in de jaren zeventig van de vorige eeuw meer gangbaar was. Een passievolle, doch wat ingetogen compositie is het resultaat. Sommigen zullen het als zoetsappig ervaren, anderen weer als heerlijk. En sommigen zullen aan het begin bij de eerste regels tekst van David meteen aan Purple Rain van Prince denken.
En dan mag je best even blijven namijmeren voordat je Children Of The Revolution op vol vermogen start. Nog één keer krijg je het vertrouwde geluid voor je kiezen.
Daarmee is Locked & Loaded van voor naar achteren een mooi album van Voodoo Circle dat hier niet verrassend uit de hoek komt. Zoals altijd ligt de goede rock (and roll) aan de basis en zorgen bluesy invloeden à la Whitesnake voor de nodige warme accenten. Dat het stemgeluid van David Readman daarmee te maken heeft, is wel waar, maar niet doorslaggevend. Liefhebbers van de band hebben het album natuurlijk al besteld. Anderen kan ik aanraden om hetzelfde te doen.
Voodoo Circle – Locked & Loaded
468
vorig bericht