Raphael Weinroth-Browne – Worlds Within

Cello is niet direct een instrument wat je associeert met moderne rockmuziek. Toch wordt dit instrument veelvuldig gebruikt in moderne rock producties. Het zijn vaak de specialisten op dit instrument die als gastmuzikant hun bijdrage mogen leveren. Bekendste groep en wellicht de pioniers op de cello is het wereldberoemde Finse Apocalyptica.
De Canadees Raphael Weinroth-Browne is een van de (nog) minder bekende muzikanten. Hij, of beter nog zijn muziek, is recent bekend van zijn bijdrage aan albums van de Noorse progressieve rock annex metal groep Leprous. Een band waarmee hij ook live optreedt.
Nu heeft deze cellist het lef gehad om met Worlds Within zijn eerste solo-album uit te brengen. Ik schrijf bewust ‘lef’, want wie zit er op een album te wachten met louter cello muziek? Die muziek staat doorgaans immers niet garant voor vrolijke muziek. En dat is de muziek op dit schijfje ook niet. Het is somberheid troef. Met hoofdletters. Maar tegelijk ook kunst, ook met hoofdletters.
Op Worlds Within wordt optimaal gebruik gemaakt van de mogelijkheden van het instrument. Alle geluiden op het album, melodieën, harmonieën, riffs en ook de schaars aanwezige percussie, zijn gemaakt op de cello al dan niet met met versterkings- en effectpedalen. Het krap 40-minuten durende album is feitelijk één compositie wat verdeeld is over tien afzonderlijk geïndexeerde nummers. Een aantal nummers vloeit daarbij naadloos in elkaar over. De muziek zelf varieert van etherisch en sfeervol tot agressief en intens. Daarbij worden elementen gecombineerd die doen denken aan hedendaags klassieke muziek, metal, postrock en zelfs elektronische muziek.
Dit album zal de oren doen spitsen van liefhebbers van de cello in algemene zin. Maar ook fans van Leprous en aanverwante groepen moeten dit album zeker gaan checken.